..Θηλυκότητες ΕΤΕΡΟΤΟΠΙΑΣ
Σε προσπάθεια να συνοψίσουμε τις επιμορφωτικές νουθεσίες τυχάρπαστων νοικοκυραίων σχετικά με τα πρότυπα ομορφιάς, έχουμε και λέμε:
Σημείο πρώτο: Είναι αφύσικο, αηδιαστικό και αποτρόπαιο να έχω τρίχες στο σώμα μου ως γυναίκα. Και ας τις έχω -ξέρω, κομματάκι οξύμωρο- από τη φύση μου, μάλλον γιατί η φύση μου λέει “δεν σου φτάνει η περίοδος μια φορά το μήνα, πάρε και έξτρα περιττές τρίχες, έτσι χωρίς λόγο, που θα πρέπει να τις βγάζεις κάθε τόσο”.
Σημείο δεύτερο: Οι φτωχές και πλεμπαίες των γυναικών, που δεν έχετε για λέιζερ, αποτριχώσεις, ξυραφάκια, αισθητικά κέντρα ή που δεν ψήνεστε να ασχοληθείτε με αποτρίχωση, γιατί έτσι ή γιατί δεν έχετε πάντα χρόνο ή που τέλος πάντων έχετε αποδεχτεί τη φύση σας ως είναι, παρακαλώ στις τρύπες σας ενοχλείτε την αισθητική των συντηρητικών.
Σημείο τρίτο: Ραγάδες, πανάδες, κυτταρίτιδα; Σε ποιο ουράνιο και τόξο; Έχεις γυναίκειο σώμα, καμπύλες, δεν γυμνάστηκες σκληρά τελευταία, είσαι παραπάνω από 40 κιλά, γέννησες; Ε, αηδία! Γρήγορα γυμναστήριο, δίαιτα και αν δεν κάτσουν όλα αυτά υπάρχει πάντα η λύση της πλαστικής χειρουργικής. Σίγουρα όμως μην αποδεχτείς τον εαυτό σου όπως είναι, αποτρόπαιο.
Σημείο τέταρτο: Σημείωμα προς τους άντρες. Παρακαλώ την προσοχή σας, εσάς η φύση σας συμπαθεί, σας έκανε έτσι για κάποιο λόγο. Μην προσπαθείτε να το αλλάξετε αυτό με το να ξυρίζεστε. Επίσης, τα καλλυντικά φτιάχτηκαν αποκλειστικά για τις γυναίκες για να γίνουμε πιο όμορφες να σας αρέσουμε. Μην τα χρησιμοποιείται και εσείς. Όσο για τα γυναικεία ρούχα, αφήστε και μας να χαρούμε μια νίκη που πετύχαμε σαν γυναίκες. Να μπορούμε να λέμε ότι πλέον φοράμε και παντελόνια εκτός από φούστες- αρκεί να είναι κολλητά και όχι oversized. Αν τώρα φοράτε και εσείς ξαφνικά φούστες, ε, κάπως μας κλέβετε τη δόξα και την κατάκτηση κι επίσης προσβάλλετε εκ νέου την αισθητική των συντηρητικών.
Σημείο πέμπτο: Μην προσπαθείτε να αλλάξετε τα πρότυπα ομορφιάς που υπάρχουν από την εποχή των σπηλαίων, παρακαλώ! Γιατί όλοι ξέρουμε ότι στην προϊστορική εποχή, την αρχαιότητα ή δύο αιώνες πριν οι άντρες φορούσαν παντελόνια, όχι δέρματα ζώων, χιτώνες και φουστανέλες. Κατά την Αναγέννηση, οι γυναίκες ήταν όλες φιγουρίνια με κοιλιακούς, δεν συνήθιζαν να έχουν καμπύλες και ραγάδες, κάτι που αποτυπώνεται σε όλα τα καλλιτεχνικά αριστουργήματα της εποχής. Μάλιστα, πριν τα ξυραφάκια, τα λέιζερ, το κερί και το γυαλόχαρτο, μισούσαν τις τρίχες και θυσίαζαν κάθε δεύτερη βδομάδα ένα νεαρό πρόβατο στις θεότητες της ομορφιάς προκειμένου να εξαφανίσει κάθε αντιαισθητικό ίχνος.
Εν ολίγοις και στο σοβαρό της υπόθεσης, όσες, όσοι και όσα δεν πάμε κόντρα στην πραγματική φύση μας και την ομορφιά μας έτσι όπως μας έτυχε, είμαστε μια νοσηρή μειοψηφία γι’ αυτή την υψηλής αισθητικής κοινωνία. Είμαστε άτομα που δεν θα έπρεπε να χρήζουμε κοινωνικής αποδοχής. Κι αν ακόμα η φύση μας στέλνει άλλα παραπλανητικά σημάδια, τα συντηρητικά στερεότυπα της βιομηχανίας της ομορφιάς κι ο γενεσιουργός της, ο καπιταλισμός, είναι εδώ να μας θυμίσουν ότι πλέον ζούμε σε μια εποχή που η αυτοπεποίθηση δεν είναι κτίση εσωτερικής αποδοχής. Η αυτοπεποίθηση χτίζεται μόνο μέσα από την αποδοχή άλλων ατόμων για το δικό μας σώμα, βάσει των προτύπων που επιτάσσει κάθε φορά η αγορά και η μόδα, αρκεί βέβαια τα πρότυπα αυτά να παραμένουν αρκετά συντηρητικά, για να μένει ικανοποιημένος και ο κάθε νοικοκυραίος και νυκοκυραία της διπλανής πόρτας.
