Της Αγγελικής Μάντζιου
Τα τελευταία χρόνια υπάρχει όλο και περισσότερος κόσμος που καταφεύγει στο ελεύθερο κάμπινγκ. Κάποιοι φανατικοί που τους αρέσει να βρίσκονται κάτω από τα αστέρια χωρίς τα φώτα του πολιτισμού να καταστρέφουν τον καλοκαιρινό ουρανό, κάποιοι που λόγω της κρίσης και των ακριβών ελληνικών διακοπών αναγκαστικά καταφεύγουν σε αυτό, κάποιοι που δεν θέλουν να πληρώσουν ομπρέλα για να έχουν πρόσβαση στη θάλασσα, κάποιοι που η επιστροφή στη φύση είναι ο μόνος τρόπος να χαλ
αρώσουν από τη σφιχτή καθημερινότητα. Το μόνο πρόβλημα με το ελεύθερο κάμπινγκ είναι ότι δεν είναι ελεύθερο αλλά διωκόμενο! Και ότι αν δεν ξέρεις που πας μπορεί το πρωί αντί να σε ξυπνήσουν οι ακτίνες του ήλιου να σε ξυπνήσουν αστυνομικοί που κάνουν ντου και γράφουν πρόστιμα.
Πολλοί λόγοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να αιτιολογηθεί το γιατί είναι παράνομο το ελεύθερο κάμπινγκ. Βρομίζει το περιβάλλον, κακές συνθήκες υγιεινής, ανταγωνίζεται τα οργανωμένα κάμπινγκ, τα ενοικιαζόμενα δωμάτια κτλ. Και πολλές φορές μπορεί οι λόγοι αυτοί να έχουν βάση διότι όλοι μας έχουμε συναναστραφεί με κατασκηνωτές που έφυγαν αφήνοντας σακούλες με σκουπίδια πίσω. Ωστόσο το βασικό ζήτημα μάλλον είναι το τελευταίο και αυτό φαίνεται από το ποιοι καταγγέλλουν συνήθως τους ελεύθερους κατασκηνωτές: οι ιδιοκτήτες τοπικών καταλυμάτων. Ως τουριστική χώρα εκμεταλλευόμαστε στο έπακρον τις παραλίες μας, και το ελεύθερο κάμπινγκ δεν μπορεί να αξιοποιηθεί οικονομικά από κανέναν. Οπότε δεν μας χαλάνε τα γιγάντια ξενοδοχειακά χωριά που φυτρώνουν πάνω στις ακτές με άγνωστο το πως τους δόθηκε άδεια, αλλά οι 10 σκηνές που θα στηθούν , γιατί δεν υπάρχει οικονομικό κέρδος απ’ αυτές. Δεν μας ενοχλεί που οι παραλίες μία προς μία κλείνουν από μπιτσόμπαρα που έχουν απλώσει σε όλο το μήκος της ακτής ομπρέλες και ξαπλώστρες και δεν σε αφήνουν να στήσεις τη δική σου ομπρέλα και να κάνεις μπάνιο ούτε τα συρματοπλέγματα που μετατρέπουν αυθαίρετα το δημόσιο χώρο σε ιδιωτικό, αλλά οι σκηνές που “καταλαμβάνουν δημόσιο χώρο”.
Το ερώτημα όμως που προκύπτει είναι αν εν τέλει οι διακοπές είναι ανάγκη ή εμπόρευμα. Αν μπορούν να υπάρχουν διακοπές εκτός του πλαισίου του να ξοδέψεις όλα σου τα λεφτά σε αυτές. Αν έχεις το δικαίωμα στην άδεια σου να απολαύσεις στιγμές χαλάρωσης χωρίς να βάλεις το χέρι βαθιά στη τσέπη. Αν μπορείς να απολαύσεις το φυσικό περιβάλλον (σεβόμενος το προφανώς και θα επανέλθουμε σε αυτό) χωρίς αυτό να γίνει πληρώνοντας τη σκηνή σου, το νερό σου, το δωμάτιο. Αν μπορείς να βουτήξεις στη θάλασσα χωρίς να αναγκαστείς να χρεωθείς τον ίσκιο της ομπρέλας του beach bar. Και αν εν τέλει είναι προνόμιο και πολυτέλεια να απολαμβάνεις τη φύση και πρέπει να ‘χεις φράγκα για να το κάνεις. Αν ο δημόσιος χώρος είναι για όλους ή για λίγους, για μας ή για τις επιχειρήσεις που τον εκμεταλλεύονται, αν έχει νόημα να υπάρχουν διακοπές αν δεν αποφέρουν κέρδος σε κάποιους.
Φυσικά όταν μιλάμε για ελεύθερο κάμπινγκ μιλάμε και για υπεύθυνο κάμπινγκ. Το να στήνεις μια σκηνή στη φύση δεν σημαίνει να την επιβαρύνεις περαιτέρω. Όταν μιλάμε για ελεύθερους κατασκηνωτές αναφερόμαστε σε αυτούς που δεν θα αφήσουν ούτε ένα αποτσίγαρο στη παραλία, που θα φροντίσουν να μην κινδυνέψει το δάσος από φωτιές, που δεν θα μετατρέψουν την παραλία σε σκουπιδότοπο ή σε χώρο αμφιβόλου υγιεινής, που δεν θα στήσουν μια άδεια σκηνή απλά για να “καβατζώσουν” χώρο για όλο το καλοκαίρι στερώντας τον από άλλους. Και αυτό το συνειδητό ελεύθερο κάμπινγκ δεν πλήττει κάποιο δημόσιο αγαθό, αντίθετα επιτρέπει μια άμεση αλληλεπίδραση με το φυσικό περιβάλλον που τόσο έχει λείψει σε όλους εμάς που μένουμε στο αστικό τοπίο, ευνοεί τη συμβίωση, την αυτοοργάνωση κοινοτήτων και ένα διαφορετικό μοντέλο διακοπών όπου ο άνθρωπος συνυπάρχει αρμονικά στο φυσικό περιβάλλον χωρίς αυτό να του κοστίζει και του το επιστρέφει φροντίζοντας να παραμείνει όμορφο και καθαρό.
Υπάρχουν δήμοι και περιοχές στην Ελλάδα που στηρίζουν το ελεύθερο κάμπινγκ και όχι μόνο δεν το κυνηγάν αλλά έχουν δημιουργήσει και βασικές παροχές για να το διευκολύνουν γιατί έχουν καταλάβει και ότι και δεν είναι κακό για το φυσικό περιβάλλον αλλά ενισχύει την τοπική οικονομία και αυτές τις περιοχές οφείλουμε να τις στηρίξουμε. Να έχουμε όμορφες βραδιές κάτω από τα αστέρια! Καλό καλοκαίρι!
