Ημερολόγιο Αλληλέγγυας Κουζίνας “Η Αόρατη Πόλη” [12/12/2020]

Μια συγκινιτική έκπληξη περίμενε τα παιδιά που ανοίξανε το πρωί το στέκι! Ένα παιδί που δούλευε σε κρεοπωλείο με δύο σακουλάρες σουτζουκάκια. Η προσφορά έγινε από αλληλέγγυο, εις μνήμη ενός καλού του φίλου που χάθηκε από το θανατηφόρο ιό που μας ταλαιπωρεί τον τελευταίο χρόνο, μόνος του, άδοξα σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου. Ήταν τα αγαπημένα σουτζουκάκια που ψήναν στα μαζέματά τους, και σήμερα θα τα προσφέρει σε αγνώστους που θα μάθουν τη λυπητερή αυτή ιστορία και θα βάλουν στην καρδιά τους κάποιον που ως χθες δεν ήξεραν.

Λαχταριστά σουτζουκάκια.
Λαχταριστά σουτζουκάκια.

Έτσι ανατράπηκαν τα σχέδια που είχαμε για το σημερινό φαΐ και αρχίσαμε εκ νέου προετοιμασίες. Καθώς ο στόχος ήταν 40 μερίδες και τα λαχταριστά σουτζουκάκια αντιστοιχούσαν σε 30, βάλαμε να βράζουν και μακαρόνια με σάλτσα για να φτάσουμε τον στόχο μας.

Τα γάντια σε άμεση πρόσβαση κάνουν τη σωστή σεφ.

Βέβαια μας βγήκαν λίγο παραπάνω τα μακαρόνια, αλλά καλύτερα αφού θα φάνε παραπάνω άτομα. Τα σουτζουκάκια έπρεπε να συνοδευτούν με την καταλληλότερη γαρνιτούρα, όπως συμφωνήσαμε συλλογικά και σχεδόν προτείναμε ταυτόχρονα. Επίσης, πέρα από την αίσθηση ότι σήμερα κάνουμε κάτι όμορφο, κερδίσαμε και λίγα μαγειρικά skills.

Πρώτα τα περνάς από τηγάνι.

Οι προσφορές των αλληλέγγυων συνέχισαν να φτάνουν και τους ευχαριστούμε απίστευτα που μας δίνουν την ευκαιρία να προσφέρουμε περισσότερα στους συνανθρώπους μας. Τα φρούτα συνεχίζουν να μας δίνουν τη δυνατότητα να προσφέρουμε ένα υγιεινό σνακ. Επιπλέον αυξήθηκε και ο κόσμος που ήθελε να βοηθήσει με αποτέλεσμα να μπορούμε να μοιραστούμε στο μοίρασμα.

Η νοστιμιά της σάλτσας.

Η εμπειρία από τις προηγούμενες μέρες και τα άτομα που γνωρίσαμε, μας βοήθησαν να εντοπίσουμε πιο γρήγορα εκείνους και εκείνες που έχουν ανάγκη. Για το συγκεκριμένο λόγο είχαμε και το χρόνο να συνομιλήσουμε παραπάνω μαζί τους, να εντοπίσουμε ελλείψεις που ίσως να μπορούμε να ικανοποιήσουμε σε κάποιο βαθμό.

 
Η μεριδοποίση άρχισε.

Συνολικά δώσαμε 30 μερίδες σουτζουκάκια με ρυζάκι και 20 μακαρόνια με κόκκινη σαλτσούλα.

Ο πάγκος γέμισε.


Κάθε Σάββατο μας θυμίζει ότι είμαστε άνθρωποι, και δεν μπορούμε να μένουμε αμέτοχοι και αμέτοχες στη βαθιά κοινωνική κρίση που εντάθηκε λόγο της πανδημίας. Μαγειρέυουμε συλλογικά, με πολύ αγάπη και όμορφη διάθεση με το νου σε συμπολίτες μας.

Σχετικές δημοσιεύσεις

Αφήστε ένα σχόλιο