Η Παρασκευή 4/12 ήταν μέρα που μας έβαλε στον χειμώνα με μια καταιγιστική βροχή. Τα άτομα που είχαμε κανονίσει να μαζευτούμε το Σάββατο ανησυχούσαμε μήπως η βροχή συνέχιζε και δυσκόλευε το έργο μας, αλλά ευτυχώς διαψευστήκαμε. Ανοίξαμε το ηλιόλουστο στέκι μας, πλημμυρισμένα με χαρά για τη μέρα που ξεκινούσε.
Περάσαμε με απολυμαντικό τους χώρους της κουζίνας και πλύναμε τα σκεύη που θα χρησιμοποιήσουμε, μέχρι να φτάσουν οι υπέροχες προσφορές των ανθρώπων. Αυτή τη φορά θα χρησιμοποιούσαμε το οικολογικότερο γκάζι, οπότε το μάτι έπρεπε σίγουρα να καθαριστεί.
Ο πρώτος άνθρωπος που έφερε καλούδια μας βρήκε χωμένα στα σφουγγάρια και στην ξύστρα. Μετά από λίγο ήρθαν και άλλα όμορφα πράγματα οπότε καταπιαστήκαμε με το καθάρισμα των καινούργιων συσκευασιών και ξεχάσαμε να βγάλουμε καμιά φωτογραφία.
Η πρώτη φουρνιά με κριθαρότο και λουκάνικα αποθανατίστηκε μόνο πριν το μοίρασμα.
Φτάσαμε σε ένα σημείο που είχαμε δώσει ραντεβού με κάποιους ανθρώπους. Μας περίμεναν κρατώντας αποστάσεις μεταξύ τους, με ένα ζεστό βλέμμα. Η αγάπη που θέλαν να μας προσφέρουν για να μας πουν ευχαριστώ δεν μπορούσε να κρυφτεί. Η λάμψη των ματιών της γυναίκας που άνοιξε το τάπερ και μύρισε το φαγητό έσβησε όλες τις άσχημες σκέψεις της εβδομάδας.
Εντωμεταξύ, είχαν έρθει και άλλα όμορφα αγαθά από τον κόσμο που αγκάλιασε τη δράση μας.
Η ομάδα που βγήκε για μοίρασμα προσπαθούσε να εξηγήσει με λέξεις ότι ένιωσε μετά την επαφή με τους ανθρώπους, όσο μαγείρευαν τα υπόλοιπα παιδιά. Ο στόχος ήταν πατάτες γιαχνί μετά την τρελή προσφορά πατατών του προηγούμενου Σαββάτου.
Ήμασταν ίσα ίσα άτομα για να βγαίνουν οι δουλείες που έπρεπε να γίνουν, όπως καθάρισμα καινούργιων προσφορών, πλύσιμο φρούτων και μεριδοποίηση. Το τελικό αποτέλεσμα ήταν 15 μερίδες κριθαρότο με λουκάνικα και 19 πατάτες γιαχνί, συνοδευμένα από κεκάκια και φρούτα.
Η κούραση που βγήκε στο τέλος της ημέρας, δεν ήταν τίποτα μπροστά στη συνειδητοποίηση της ευθύνης που νιώσαμε ότι έχουμε πλέον απέναντι στους ανθρώπους που δώσαμε ραντεβού το επόμενο Σάββατο.
Στέλνουμε την αγάπη μας σε όσα άτομα συνεισφέρουν στην προσπάθεια αυτή. Μας βοηθάτε να βοηθάμε εκείνους που μένουν Αόρατοι.
Η ΑΟΡΑΤΗ ΠΟΛΗ